Nietrzymanie moczu czy obniżenie narządu płciowego jest przypadłością, z którą zmaga się wiele kobiet. Zaczyna się zwykle po menopauzie lub po porodach, ale dotyka też młode kobiety, które jeszcze nie rodziły. Jedną z przyczyn może być intensywna aktywność fizyczna, zwłaszcza wcześnie rozpoczęta, która bez uprzedniej nauki kontroli dna miednicy może przyczyniać się do wystąpienia wysiłkowego nietrzymania moczu czy obniżenia narządów płciowych u kobiet.

Podczas treningu bardzo ważne jest zadbanie o wszystkie grupy mięśniowe, w tym mięśnie dna miednicy. W naszym zespole znajdują się osoby, które aktywnie spędzają czas wolny oraz posiadają dużą wiedzę z zakresu treningu personalnego, w tym medycznego. Znamy potrzeby naszych pacjentek, które często nie wyobrażają sobie codzienności bez aktywności fizycznej.

Naszym zadaniem jest nauczenie pacjentki kontroli dna miednicy przy użyciu bezpiecznych technik, by mogła dalej być aktywna w życiu oraz nie czuć stresu czy dyskomfortu związanego z popuszczaniem moczu czy ryzykiem pogorszenia statyki narządów płciowych. Ich zaburzeniami mamy do czynienia zwłaszcza po skomplikowanych porodach, u osób które dużo dźwigają, mają przewlekły kaszel, problemy z zaparciami i wzdęciami. Przy dużych uszkodzeniach dna miednicy czasem potrzebna jest operacja, bo metody zachowawcze mogą być niewystarczające.

Fizjoterapeuta uroginekologiczny może przygotować kobietę do operacji, gdyż szybka interwencja ma wpływ na sprawniejszy powrót do zdrowia po operacji. Ale przede wszystkim pomaga utrzymać efekty leczenia zabiegowego i zapobiegać nawrotom chorób uroginekologicznych. Również w przypadku rozejścia mięśnia prostego brzucha podczas ciąży fizjoterapia czy osteopatia mogą być bardzo przydatne. Techniki manualne, kontrolowane ćwiczenia odpowiednich grup mięśni oraz nauka zdrowych nawyków są bardzo ważne w całym procesie terapeutycznym.

W zespołach bólowych w obrębie miednicy mniejszej, czy kręgosłupa w odcinku lędźwiowo-krzyżowym szukamy przyczyny poprzez indywidualne badanie pacjentki. U wielu kobiet widać zależność między przebytą ciążą zakończoną cięciem cesarskim, a bólami odcinka lędźwiowo-krzyżowego, a same bóle pojawiają się wiele lat później. Przy bliźnie po cięciu cesarskim, jak również po nacięciu krocza podczas porodu, warto zwrócić uwagę na to, jak ważna jest jej mobilizacja w odpowiednio możliwie najszybszym czasie, zazwyczaj jest to około 6-8 tygodni po porodzie.

Bolesne miesiączkowanie czy dyspaurenia, czyli bolesne współżycie, zazwyczaj mają związek z nieodpowiednim tonusem mięśni dna miednicy lub zmianami anatomicznymi w obrębie pochwy i krocza, których wyrównaniem może pomóc zająć się fizjoterapeuta uroginekologiczny. Oczywiście trzeba wykluczyć przy tym różne czynniki psychologiczne. W sytuacji napotkania problemu, który wykracza poza możliwości i zakres fizjoterapeuty oraz osteopaty, możemy bezpośrednio skierować pacjentkę do naszych specjalistów uroginekologów.

Część kobiet zmaga się również z rozejściem mięśnia prostego brzucha po porodzie. U wielu kobiet stan wraca do normy po kilku miesiącach nawet bez uprzedniej ingerencji fizjoterapeuty, lecz jego pomoc może znacznie przyspieszyć ten proces oraz zmniejszyć ryzyko przerwania kresy białe,j a w związku z tym powstania przepukliny.

By rozpocząć kompleksowe przygotowanie do ciąży oraz porodu warto już przed planowaniem zajścia w ciążę skontaktować się z fizjoterapeutą uroginekologicznym, który również może wspomóc w okresie połogu.

U pacjentek, które będą wymagały leczenia operacyjnego mamy opracowane specjalne pakiety fizjoterapeutyczne przed i pooperacyjne, aby utrwalić efekty zabiegów.

Wiedza z dziedziny psychologii oraz seksuologii również jest przydatna w pracy z pacjentkami, bowiem problemy w sferze seksualnej oddziałują na życie codzienne, partnerskie. Powrót do aktywności seksualnej po porodzie jest dla wielu kobiet bardzo istotnym aspektem. Nasi specjaliści cechują się ogromną empatią oraz cały czas dokształcają się, by pomagać, mając na uwadze zdrowie psychiczne, które jest nierozłącznym aspektem fizyczności człowieka.

Pierwszą częścią wizyty u naszego fizjoterapeuty uroginekologicznego jest badanie podmiotowe, czyli wywiad z pacjentką. Podczas niego fizjoterapeuta uważnie słucha pacjentki oraz może zadawać pytania dodatkowe, które mają na celu postawienie wstępnej diagnozy fizjoterapeutycznej. Następnie zaś przechodzi do badania przedmiotowego, czyli oględzin ciała, postawy, badania palpacyjnego oraz w razie potrzeby testów funkcjonalnych. Badanie u fizjoterapeuty uroginekologicznego nieznacznie różni się od wizyty u fizjoterapeutów ukierunkowanych na leczenie innych schorzeń. Podstawową różnicą jest przeprowadzenie badania per vaginam (czyli przezpochwowo), oczywiście za uprzednią zgodą pacjentki. Jest to bardzo intymna część badania, dlatego ważne jest, żeby kobieta czuła się komfortowo. Aby fizjoterapeuta mógł możliwie jak najdokładniej ocenić tkanki oraz mięśnie w obrębie dna miednicy ważnym jest, by pacjentka nie napinała mięśni, gdyż może zaburzyć to ocenę napięcia i siły mięśniowej, jakości, czy ruchomości tkanek. Do nauki ćwiczeń mięśni dna miednicy używamy usg uroginekologicznego oraz aparatury do elektrostymulacji.